nie ma w tym słowa

См. также в других словарях:

• słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… …   Słownik frazeologiczny

• jeszcze — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tym słowem (zwykle akcentowanym) mówiący sygnalizuje, że spodziewał się, iż w danym momencie przestanie istnieć trwający już od kiedyś stan rzeczy, ale… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… …   Słownik języka polskiego

• więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» …   Słownik języka polskiego

• dosyć — 1. «przysłówek oznaczający: tyle, ile trzeba; dostatecznie, wystarczająco dużo» Mieć dosyć czasu na naukę. Mieć dosyć pieniędzy. Nie móc się dosyć napatrzyć pięknej pannie. ◊ Dosyć, że… «słowem, w każdym razie» ◊ Nie dosyć na tym «nie tylko to,… …   Słownik języka polskiego

• ująć — Nie ujmując komuś czegoś; nic, niczego komuś nie ujmując «nie umniejszając czyjegoś znaczenia, czyjejś wartości»: Nie ujmując zasług Szoberowi, musimy jednak pamiętać, że od pierwszego wydania jego gramatyki upłynęło wiele dziesiątków lat. W tym… …   Słownik frazeologiczny

• ujmować — Nie ujmując komuś czegoś; nic, niczego komuś nie ujmując «nie umniejszając czyjegoś znaczenia, czyjejś wartości»: Nie ujmując zasług Szoberowi, musimy jednak pamiętać, że od pierwszego wydania jego gramatyki upłynęło wiele dziesiątków lat. W tym… …   Słownik frazeologiczny